تا با حرم سبز تو خو میگیرم
در محضر چشمت آبرو میگیرم
توفیق اگر دلیل راهت باشد
یا پند دهندهای گواهت باشد
بر ساحلى غریب، تویى با برادرت
در شعلۀ نگاه تو پیدا، برادرت
کعبه اسم تو، منا اسم تو، زمزم اسم توست
ندبه اسمِ تو، شفا اسم تو، مرهم اسم توست
با خلق اگرچه زندگی شیرین است
ای دوست! طریق سربلندی این است
با پای سر به سِیْر سماوات میرویم
احرام بستهایم و به میقات میرویم
مگذار اسیر اشک و آهت باشیم
در حسرت یک گوشه نگاهت باشیم
در بادیه، گام تا خداوند بزن
خود را به رضای دوست، پیوند بزن
از دوست اگر دوست تمنا نکنی
این پنجره را به روی خود وانکنی