فراتر است، از ادراک ما حقیقت ذاتش
کسی که آینۀ ذات کبریاست صفاتش
دل گفت مرا علم لَدُنّی هوس است
تعلیمم کن اگر تو را دسترس است
«اَلا یا اَیها السّاقی اَدِر کأسا و ناوِلها»
که درد عشق را هرگز نمیفهمند عاقلها
چو بر گاه عزّت نشستی امیرا
رأیت نعیماً و مُلکاً کبیرا