جان داد که در امان ببیند ما را
خالی کند از یزیدیان دنیا را
ای شهید بیگناه
ای شهید مشهد چراغ
حرمت خاک بهشت است، تماشا دارد
جلوۀ روشنی از عالم بالا دارد
شنیدم از لب باد صبا حسین حسین
نوای ما، دم ما، شور ما، حسین حسین
حسود حُسن تو برگ گل است، شبنم هم
اسیر عصمت تو آسیهست، مریم هم
در حجم قنوتها دعا تعطیل است
یاد از تو - غریب آشنا! - تعطیل است
در این حریم هر که بیاید غریب نیست
هرکس که دلشکسته بُوَد بینصیب نیست
عمریست گفتهایم به عشق تو یا علی:
«یا مَظهرَ العَجائِبُ یا مرتضی علی»
رسیدم دوباره به درگاه شاهی
چه شاهی که دارد ز شاهان سپاهی...
چو بر گاه عزّت نشستی امیرا
رأیت نعیماً و مُلکاً کبیرا