نمردهاند شهیدان که ماه و خورشیدند
که کشتگان وطن، زندگان جاویدند
آه از دمی که در حرم عترت خلیل
برخاست از درای شتر بانگِ الرّحیل
ما خانه ز غیر دوست پیراستهایم
از یُمن غدیر محفل آراستهایم
گر به چشم دل جانا، جلوههای ما بینی
در حریم اهل دل، جلوۀ خدا بینی
چو بر گاه عزّت نشستی امیرا
رأیت نعیماً و مُلکاً کبیرا