صبحت به تن عاطفه جان خواهد داد
زیبایی عشق را نشان خواهد داد
چه رنجها که به پیشانی تو دیده نشد
که غم برای کسی جز تو آفریده نشد
طنین «آیۀ تطهیر» در صدایش بود
مدینه تشنۀ تکرار ربّنایش بود
در محضر عشق امتحان میدادی
گویی که به خاک، آسمان میدادی
حاجیان آمدند با تعظیم
شاکر از رحمت خدای رحیم