وقتی کسی حال دلش از جنس باران است
هرجای دنیا هم که باشد فکر گلدان است
تیر نگذاشت که یک جمله به آخر برسد
هیچکس حدس نمیزد که چنین سر برسد
یک پرده در سکوت شکستم، صدا شدم
رفتم دعای ندبه بخوانم، دعا شدم
پایان مسیرِ او پر از آغاز است
با بال و پرِ شکسته در پرواز است
همهٔ حیثیت عالم و آدم با توست
در فرات نفسم گام بزن، دم با توست
آنقدر بخشیدی که دستانت
بخشندگی را هم هوایی کرد