این زن کسی را ندارد تا سوگواری بیاید؟
یک گوشه اشکی بریزد یا از کناری بیاید؟
ای رهنمای گم شدگان اِهْدِنَا الصِّراط
وی نور چشم راهروان اِهْدِنَا الصِّراط
در دل شب خبر از عالم جانم کردند
خبری آمد و از بیخبرانم کردند
عاشقی در بندگیها سربهراهم کرده است
بینیاز از بندگان، لطف الاهم کرده است
بهنام آنکه جان را فکرت آموخت
چراغ دل به نور جان برافروخت
پرتوی از مهر رویت در جهان انداختی
آتشی در خرمن شوریدگان انداختی
خم ابروی تو محراب رکوع است و سجودم
بیخيال تو نباشد نه قيامم نه قعودم
ابر تیره روی ماه آسمانم را گرفت
کربلا از من عموی مهربانم را گرفت
ز هرچه غير يار اَسْتغفرالله
ز بودِ مستعار استغفرالله
در روزگاران غریبی، آشنا بودى
تنها تو با قرآن ناطق همصدا بودی