ابرازِ دوستی، به حقیقت زیارت است
آری مرامِ اهل محبت، زیارت است
شرط محبت است بهجز غم نداشتن
آرام جان و خاطر خرم نداشتن
برخیز سحر ناله و آهی میکن
استغفاری ز هر گناهی میکن
تا نیست نگردی، رهِ هستت ندهند
این مرتبه با همتِ پستت ندهند
حاجی به طواف کعبه اندر تک و پوست
وَز سعی و طواف هرچه کردهست، نکوست
بیهوده مکن شکایت از کار جهان
اسرار نمیشوند همواره عیان
به رغم سیلی امواج، صخرهوار بایست
در این مقابله چون کوه استوار بایست!
نور فلک از جبین تابندۀ اوست
سرداریِ کائنات زیبندۀ اوست
هر منتظری که دل به ایمان دادهست
جان بر سر عشق ما به جانان دادهست
قلبی که در آن، نور خدا خواهد بود
در راه یقین، قبلهنما خواهد بود
در ماه خدا که فصل ایمان باشد
باید دل عاشقان، گلافشان باشد
الهی الهی، به حقّ پیمبر
الهی الهی، به ساقی کوثر