از غربتت اگرچه سخنهاست یا علی
دنیا دگر بدون تو تنهاست یا علی
در راه امام حق علمداری کن
ای پیرو مرتضی علی! کاری کن
ای بر تو سلام آمده از داور هستی
بگذشته در آیین نبی از سر هستی
در بين ملائک از تو نام آوردهست
نام از تو شکوه ناتمام آوردهست
ماه عشق است ماه عشّاق است
ماه دلهای مست و مشتاق است
در ساحل جود خدا باران گرفته
باران نور و رحمت و احسان گرفته
وقت است که از چهرۀ خود پرده گشایی
«تا با تو بگویم غم شبهای جدایی»
باز روگرداندم از تو، باز رو دادی به من
با همه بیآبرویی آبرو دادی به من
سیلاب میشویم و به دریا نمیرسیم
پرواز میکنیم و به بالا نمیرسیم
ای روح زلال! نور کوثر داری
تو عطر گل یاس پیمبر داری
ای بهشتِ قُربِ احمد، فاطمه!
لیلةالقدر محمد، فاطمه!
با نور استجابت و ایمان عجین شدی
وقتی که با ولی خدا همنشین شدی
شیطان به بیت حیّ تعالی چه میکند؟
آتش به گرد خانۀ مولا چه میکند؟
نور «اِقرَأ»، تابد از آیینهام
كیست در غار حرای سینهام؟!