دلش را بردهای، هر وقت صحبت کردهای بانو!
محمد را، چنین غرقِ محبت کردهای بانو!
آفتابی شدی و چشمانت
آسمان آسمان درخشیدند
چه رازی از دل پاکت شنیدند؟
درون روح بیتابت چه دیدند؟
ببین باید چه دریایی از ایمان و یقین باشی،
که همراه امیری، چون امیرالمؤمنین باشی
رفتی و این ماجرا را تا فصل آخر ندیدی
عبّاس من! دیدی امّا مانند خواهر ندیدی
قرار بود بیایی کبوترش باشی
دوباره آینهای در برابرش باشی
هرچند، نامِ نیک، فراوان شنیدهایم
نامی، به با شکوهی زینب، ندیدهایم