محمّدا به که مانی؟ محمّدا به چه مانی؟
«جهان و هر چه در او هست صورتاند و تو جانی»
آسمان ابریست، آیا ماه پیدا میشود؟
ماه پنهان است، آیا گاه پیدا میشود؟
مادر موسی، چو موسی را به نیل
در فکند، از گفتۀ ربَّ جلیل
گه احرام، روز عید قربان
سخن میگفت با خود کعبه، زینسان
هرکه با پاکدلان، صبح و مسایی دارد
دلش از پرتو اسرار، صفایی دارد
چه کُند میگذرد لحظههای دور از تو
نمیکنند مگر لحظهها عبور از تو
جاده در پیش بود و بیوقفه
سوی تقدیر خویش میرفتیم
پیرمردی، مفلس و برگشتهبخت
روزگاری داشت ناهموار و سخت
اینک زمان، زمان غزلخوانی من است
بیتیست این دو خط که به پیشانی من است
ای که عمریست راه پیمایی
به سوی دیده هم ز دل راهیست