ای رهنمای گم شدگان اِهْدِنَا الصِّراط
وی نور چشم راهروان اِهْدِنَا الصِّراط
در دل شب خبر از عالم جانم کردند
خبری آمد و از بیخبرانم کردند
عاشقی در بندگیها سربهراهم کرده است
بینیاز از بندگان، لطف الاهم کرده است
کنار دل و دست و دریا، اباالفضل
تو را دیدهام بارها، یا اباالفضل
فارغ نگذار نَفْس خود را نَفَسی
تا بندهٔ نفس سرکشی در قفسی
پرتوی از مهر رویت در جهان انداختی
آتشی در خرمن شوریدگان انداختی
«دیروز» در تصرّف تشویش مانده بود
قومی که در محاصرۀ خویش مانده بود
خم ابروی تو محراب رکوع است و سجودم
بیخيال تو نباشد نه قيامم نه قعودم
جاده و اسب مهیاست بیا تا برویم
کربلا منتظر ماست بیا تا برویم
ز هرچه غير يار اَسْتغفرالله
ز بودِ مستعار استغفرالله