گر مرد رهی، میان خون باید رفت
از پای فتاده، سرنگون باید رفت
الهی به مستان میخانهات
به عقلآفرینان دیوانهات
یارب به حق منزلت و جاه مصطفی
آن اشرف خلائق و خاتم به انبیا
ای ز پیدایی خود بس ناپدید
جملۀ عالم تو و کس ناپدید
به نام آن که جان را نور دین داد
خرد را در خدادانی یقین داد...
به نام آن که ملکش بیزوال است
به وصفش عقلِ صاحب نطق، لال است
ای تا به قیامت علم فتح تو قائم
سلطان دو عالم، علی موسی کاظم
دل زنده شود کز تو حیاتی طلبد
جان باز رهد کز تو نجاتی طلبد