همین که بهتری الحمدلله
جدا از بستری، الحمدلله
سکه شدن و دو رو شدن آسان است
آلودۀ رنگ و بو شدن آسان است
بیان وصف تو در واژهها نمیگنجد
چرا که خواهر صبری و دختر نوری
از روی توست ماه اگر اینسان منوّر است
از عطر نام توست اگر گل، معطّر است
کسی محبت خود یا که برملا نکند
و یا به طعنه و دشنام اعتنا نکند
مردان غیور قصّهها برگردید
یک بار دگر به شهر ما برگردید
رفتی سبد سبد گل پرپر بیاوری
مرهم برای زخم كبوتر بیاوری
اینان که به شوق تو بهراه افتادند
دلسوختگان صحن گوهرشادند
منظومهٔ دهر، نامرتب شده بود
هم روز رسیده بود هم شب شده بود
خانههای آن کسانی میخورد در، بیشتر
که به سائل میدهند از هرچه بهتر بیشتر