سکه شدن و دو رو شدن آسان است
آلودۀ رنگ و بو شدن آسان است
بر آستان درِ او، کسی که راهش هست
قبول و منزلت آفتاب و ماهش هست
سرم خزینۀ خوف است و دل سفینۀ بیم
ز کردۀ خود و اندیشۀ عذاب الیم
راه گم کردم، چه باشد گر بهراه آری مرا؟
رحمتی بر من کنی و در پناه آری مرا؟
آهای باد سحر! باغ سیب شعلهور است
برس به داد دل مادری که پشت در است
هر دم از دامن ره، نوسفری میآمد
ولی این بار دگرگون خبری میآمد
رفتی سبد سبد گل پرپر بیاوری
مرهم برای زخم كبوتر بیاوری
بگذار و بگذر این همه گفت و شنود را
کی میکنیم ریشهٔ آل سعود را؟