علی را ذاتِ ایزد میشناسد
اَحد را درکِ احمد میشناسد
دیشب میان پنجرهها صحبت تو بود
حرف از دل غریب من و غیبت تو بود
لالۀ سرخی و از خون خودت، تر شدهای
بیسبب نیست که اینگونه معطر شدهای
چشمم به هیچ پنجره رغبت نمیکند
جز با ضریح پاک تو صحبت نمیکند
پا گرفته در دلم، آتشی پنهان شده
بند بندم آتش و سینه آتشدان شده
تا در حریم امن ولا پا گذاشتهست
پا جای پای حضرت زهرا گذاشتهست
معشوق علیاکبری میطلبد
گاهی بدن و گاه سری میطلبد