خورشید! بتاب و برکاتی بفرست
ای ابر! ببار آب حیاتی بفرست
به باران فکر کن... باران نیاز این بیابان است
ترکهای لب این جاده از قحطی باران است
وقتی كه شكستهدل دعا میكردی
سجادۀ سبز شكر، وا میكردی
نه از لباس کهنهات نه از سرت شناختم
تو را به بوی آشنای مادرت شناختم
بخواب بر سر زانوی خستهام، سر بابا
منم همان که صدا میزدیش: دختر بابا