بی تو چگونه میشود از آسمان نوشت؟
از انعکاس سادۀ رنگینکمان نوشت؟
تا گلو گریه کند، بُغض فراهم شده است
چشمها بس که مُطَهَّر شده، زمزم شده است
بیسایه مرا آن نور، با خویش کجا میبرد
بیپرسش و بیپاسخ، میرفت و مرا میبرد
باید از فقدان گل خونجوش بود
در فراق یاس مشكیپوش بود
نتوان گفت که این قافله وا میماند
خسته و خُفته از این خیل جدا میماند
بر عهد بزرگ خود وفا کرد عمو
نامرد تمام کوفیان، مرد عمو
افزون ز تصور است شیداییِ من
این حال خوش و غم و شکیبایی من