چون گنج، نهان کن غم پنهانی خویش
منما به کسی بی سر و سامانی خویش
یارب به حق منزلت و جاه مصطفی
آن اشرف خلائق و خاتم به انبیا
کنار دل و دست و دریا، اباالفضل
تو را دیدهام بارها، یا اباالفضل
تا باد مرکبیست برای پیام تو
با هر درخت زمزمهوار است نام تو
از «الف» اول امام از بعد پیغمبر علیست
آمر امر الهی شاه دینپرور علیست
این شنیدم که چو آید به فغان طفل یتیم
افتد از نالۀ او زلزله بر عرش عظیم
عمریست که دمبهدم علی میگویم
در حال نشاط و غم علی میگویم
جاده و اسب مهیاست بیا تا برویم
کربلا منتظر ماست بیا تا برویم