ما منتظران همیشه مشغول دعا
هستیم شبانهروز در ذکر و ثنا
در وصف تو کس، روشن و خوانا ننوشتهست
ای هر که نویسد ز تو، گویا ننوشتهست!
غم کهنۀ در گلویم حسین است
دم و بازدم، های و هویم حسین است
بعد از آن غروب تلخ، جان زخمی رباب
بیتو خو گرفته با زخمههای آفتاب
دوباره پیرهن از اشک و آه میپوشم
به یاد ماتم سرخت، سیاه میپوشم
اینگونه که با عشق رفاقت دارد
هر لحظه لیاقت شهادت دارد
در تیررس است، گرچه از ما دور است
این مشت فقط منتظر دستور است
الا رفتنت آیۀ ماندن ما
که پیچیده عطر تو در گلشن ما
دل سپردیم به چشم تو و حرکت کردیم
بعدِ یک عمر که ماندیم...که عادت کردیم