تا با حرم سبز تو خو می‌گیرم
در محضر چشمت آبرو می‌گیرم
من كیستم؟ کبوتر بی‌آشیانه‌ات
محتاج دست‌های تو و آب و دانه‌ات
به شهر کوفه غریبم من و پناه ندارم
به غیر دربه‌دری‌ها پناهگاه ندارم
رود از جناب دریا فرمان گرفته است
یعنی دوباره راه بیابان گرفته است
تا یوسف اشکم سَرِ بازار نیاید
کالای مرا هیچ خریدار نیاید
