صلاة ظهر شد، ای عاشقان! اذان بدهید
به شوق سجده، به شمشیر خود امان بدهید
روز، روز نیزه و شمشیر بود
ظهر داغ خون و تیغ و تیر بود
وقتی نمازها همه حول نگاه توست
شاید که کعبه هم نگران سپاه توست
ای رهنمای گم شدگان اِهْدِنَا الصِّراط
وی نور چشم راهروان اِهْدِنَا الصِّراط
در دل شب خبر از عالم جانم کردند
خبری آمد و از بیخبرانم کردند
عاشقی در بندگیها سربهراهم کرده است
بینیاز از بندگان، لطف الاهم کرده است
پرتوی از مهر رویت در جهان انداختی
آتشی در خرمن شوریدگان انداختی
اذان بگو که شهیدان همه به صف شدهاند
که تیرها همه آمادهٔ هدف شدهاند
خم ابروی تو محراب رکوع است و سجودم
بیخيال تو نباشد نه قيامم نه قعودم
لب خشک و داغی که در سینه دارم
سبب شد که گودال یادم بیاید
ز هرچه غير يار اَسْتغفرالله
ز بودِ مستعار استغفرالله