پس تو هم مثل همسرت بودی؟!
دستبسته، شکسته، زندهبهگور
آن روز با لبخند تا خورشید رفتی
امروز با لبخند برگشتی برادر
کلامش سنگها را نرم میکرد
دلِ افسردگان را گرم میکرد
گودال قتلگاه است، یا این که باغ سیب است؟
این بوی آشنایی از تربت حبیب است
گفتم سر آن شانه گذارم سر خود را
پنهان کنم از چشم تو چشم تر خود را
پرنده کوچ نکردهست زیر باران است
اگرچه سنگ ببارد وگرچه طوفان است
شعری به رسم هدیه... سلامی به رسم یاد
روز تولد تو سپردم به دست باد
بیزره رفت به میدان که بگوید حسن است
ترسی از تیر ندارد زرهش پیرهن است...