تشنگان را سحاب پیدا شد
رحمت بیحساب پیدا شد
چه گویمت که چها کرد در نبرد، حسین؟
فقط خداست که داند چهکار کرد حسین
میآیم از رهی که خطرها در او گم است
از هفتمنزلی که سفرها در او گم است
سنگها آینهها نام تو را میخوانند
اهل دل، اهل صفا، نام تو را میخوانند...
مدینه حسینت کجا میرود؟
اگر میرود، شب چرا میرود؟
اهل دل را شد نصیب از لطف جانان، اعتکاف
فیض حق باشد برای هر مسلمان، اعتکاف
باز گویا هوای دل ابریست
باز درهای آسمان باز است