رود از جناب دریا فرمان گرفته است
یعنی دوباره راه بیابان گرفته است
ایرانم! ای از خونِ یاران، لالهزاران!
ای لالهزارِ بی خزان از خونِ یاران!
آیا چه دیدی آن شب، در قتلگاه یاران؟
چشم درشت خونین، ای ماه سوگواران!...
گفتم به گل عارض تو کار ندارد؛
دیدم که حیایی شررِ نار ندارد