شب در دل خویش جستجویی کردیم
در اشک دوباره شستشویی کردیم
غریبِ در وطن، میسوخت آن شب
درون خویشتن، میسوخت آن شب
آن مرغ که پر زند به بام و در دوست
خواهد که دهد سر به دم خنجر دوست
ای نابترین معانی واژۀ خوب
ای جوشش خون گرمتان شهر آشوب
بیا ای دل از اینجا پر بگیریم
ره کاشانۀ دیگر بگیریم
بیا به خانۀ آلالهها سری بزنیم
ز داغ با دل خود حرف دیگری بزنیم
صبح بیتو رنگ بعد از ظهر یک آدینه دارد
بیتو حتّی مهربانی حالتی از کینه دارد
ای آنکه غمت وقف دلِ یاران شد
بر سینه نشست و از وفاداران شد
اذانی تازه کرده در سرم حسّ ترنم را
ندای ربّنا را، اشک در حال تبسم را
چشمههای خروشان تو را میشناسند
موجهای پریشان تو را میشناسند
ازل برای ابد ملک لایزالش بود
چه فرق میکند آخر، که چند سالش بود