میخواستم بیای با گلای انار
برات کوچهها رو چراغون کنم
خوشا آنان که چرخیدند در خون
خدا را ناگهان دیدند در خون
آنجا که دلتنگی برای شهر بیمعناست
جایی شبیه آستان گنبد خضراست
بار بربندید آهنگ سفر دارد حسین
نیّت رفتن در آغوش خطر دارد حسین
سلام ای طبیب طبیبان سلام
سلام ای غریب غریبان سلام
برپا شدهست در دل من خیمهٔ غمی
جانم! چه نوحه و چه عزا و چه ماتمی!
بهنام او که دل را چارهساز است
به تسبیحش زمین، مُهر نماز است
دور تا دور حوض خانهٔ ما
پوکههای گلوله گل دادهست
چکیدۀ گل رخسار مصطفی زهراست
عصارۀ نفحات خوش خدا زهراست