وقتی خدا بنای جهان را گذاشته
در روح تو سخاوت دریا گذاشته
وانهادهست به میدان بدنش را این بار
همره خویش نبردهست تنش را این بار
دین را حرمیست در خراسان
دشوار تو را به محشر آسان
ای تا به قیامت علم فتح تو قائم
سلطان دو عالم، علی موسی کاظم
سلامٌ علی آل طاها و یاسین
سلامٌ علی آل خَیرِ النَّبِیِّین
در کالبد مرده دمد جان چو مسیحا
آن لب که زمینبوسی درگاه رضا کرد