می‌گوید از شکستن سرو تناورش
این شیرزن که مثل پدر، مثل مادرش...
شب‌نشینانِ فلک چشم ترش را دیدند
همه‌شب راز و نیاز سحرش را دیدند
زنی شبیه خودش عاشق، زنی شبیه خودش مادر
سپرده بر صف آیینه دوباره آینه‌ای دیگر
دین را حرمی‌ست در خراسان
دشوار تو را به محشر آسان
گاهی اگر با ماه صحبت کرده باشی
از ما اگر پیشش شکایت کرده باشی
