از خودم می‌پرسم آیا می‌شود او را ببینم؟
آن غریب آشنا را می‌شود آیا ببینم؟
تکبیر می‌گفتند سرتاسر، ذَرّات عالم هم‌زبان با تو
گویا زمین را بال و پر دادی، نزدیک‌تر شد آسمان با تو
گردۀ مستضعفین شد نردبان عده‌ای
تنگناهای زمین شد آسمان عده‌ای
درختان را دوست می‌دارم
که به احترام تو قیام کرده‌اند
این جاده که بی‌عبور باقی مانده
راهی‌ست که سمت نور باقی مانده
یک دفتر خون، شهادتین آوردند
از خندق و خیبر و حنین آوردند
چو موج از سفر ماهتاب می‌آید
از آب و آینه و آفتاب می‌آید
به تپش آمده با یاد تو از نو کلماتم
باز نام تو شده باعث تجدید حیاتم
