پس از چندین و چندین سال آمد پیکرش تازه
نگاهش از طراوت خیس‌تر، بال و پرش تازه
بد نیست که از سکوت تن‌پوش کنی
غوغای زمانه را فراموش کنی
برخاستم از خواب اما باورم نیست
هم‌سنگرم! هم‌سنگرم! هم‌سنگرم! نیست
درختان را دوست می‌دارم
که به احترام تو قیام کرده‌اند
خبر این بود که یک سرو رشید آوردند
استخوان‌های تو را در شب عید آوردند
چو موج از سفر ماهتاب می‌آید
از آب و آینه و آفتاب می‌آید
