هر غنچه به باغ سوگوار تو شدهست
هر لاله به دشت داغدار تو شدهست
آدم در این کرانه دلش جای دیگریست
این خاک، کربلای معلای دیگریست
کنج اتاقم از تب و تاب دعا پر است
دستانم از «کذالک» از «ربنا» پر است
حرف تو به شعر ناب پهلو زده است
آرامش تو به آب پهلو زده است
تن فرزند بهر مادر آمد
اگر او رفت با پا، با سر آمد