مرا از حلقۀ غم‌ها رها کن
مرا از بند ماتم‌ها رها کن
«بشنو از نی چون حکایت می‌کند»
شیعه را در خون روایت می‌کند
همیشه خاک پای همسفرهاست
سرش بر شانۀ خونین‌جگرهاست
مرا بنویس باران، تا ببارم
یکی از داغداران... تا ببارم
زیر بار کینه پرپر شد ولی نفرین نکرد
در قفس ماند و کبوتر شد ولی نفرین نکرد
نه پاره پاره پاره پیکرت را
نه حتّی مشتی از خاکسترت را
