چیست این چیست که از دشت جنون می‌جوشد؟
گل به گل، از ردِ این قافله خون می‌جوشد
ای لحظه‌به‌لحظه در تماشای همه
دیروزی و امروزی و فردای همه
ای کاش مرا گلایه از بخت نبود
یک لحظه خیالم از خودم تخت نبود
یاد تو گرفته قلب‌ها را در بر
ماییم و درود بر تو ای پیغمبر
چشم همه چشمه‌های جوشان به خداست
باران، اثر نگاه دهقان به خداست
نفسی به خون جگر زدم، که لبی به مرثیه وا کنم
به ضریحِ گمشده سر نهم، شبِ خویش وقف دعا کنم
با هر نفسم به یاد او افتادم
دنیا همه رفت و او نرفت از یادم
