آرامشی به وسعت صحراست مادرم
اصلاً گمان کنم خودِ دریاست مادرم
از باغ میبرند چراغانیات کنند
تا کاج جشنهای زمستانیات کنند
در راه رسیدن به تو گیرم که بمیرم
اصلاً به تو افتاد مسیرم که بمیرم
چشمهها جوشید و جاری گشت دریا در غدیر
باغ عشق و آرزوها شد شکوفا در غدیر
عمری به جز مرور عطش سر نکردهایم
جز با شرابِ دشنه گلو تر نکردهایم
مستی نه از پیاله نه از خم شروع شد
از جادۀ سهشنبه شب قم شروع شد