با آنکه دلم شکستۀ رنج و غم است
در راه زیارت تو، ثابتقدم است
اوقات شریف ما به تکرار گذشت
مانند همیشه کار از کار گذشت
دل، این دلِ تنگ، زیر این چرخ کبود
یک عمر دهان جز به شکایت نگشود
عالمى سوخته از آتش آهِ من و توست
این در سوخته تا حشر گواهِ من و توست
این زن که از برابر طوفان گذشته بود
عمرش کنار حضرت باران گذشته بود