غریبِ در وطن، میسوخت آن شب
درون خویشتن، میسوخت آن شب
مرا مباد که با فخر همنشین باشم
غریبوار بمیرم، اگر چنین باشم
این جاده که بیعبور باقی مانده
راهیست که سمت نور باقی مانده
یک دفتر خون، شهادتین آوردند
از خندق و خیبر و حنین آوردند
ای آنکه غمت وقف دلِ یاران شد
بر سینه نشست و از وفاداران شد
صدای کیست چنین دلپذیر میآید؟
کدام چشمه به این گرمسیر میآید؟