خوشا آنان که چرخیدند در خون
خدا را ناگهان دیدند در خون
آسمان از ابر چشمان تو باران را نوشت
آدم آمد صفحهصفحه نام انسان را نوشت
وقتی نمازها همه حول نگاه توست
شاید که کعبه هم نگران سپاه توست
این جاده که بیعبور باقی مانده
راهیست که سمت نور باقی مانده
یک دفتر خون، شهادتین آوردند
از خندق و خیبر و حنین آوردند
بهنام او که دل را چارهساز است
به تسبیحش زمین، مُهر نماز است