تابید بر زمین
نوری از آسمان
آنجا كه حرف توست دگر حرف من كجاست؟
در وصل جای صحبت از خویشتن كجاست؟
و آتش چنان سوخت بال و پرت را
که حتی ندیدیم خاکسترت را
مرا مباد که با فخر همنشین باشم
غریبوار بمیرم، اگر چنین باشم
برگرد ای توسل شبزندهدارها
پایان بده به گریۀ چشمانتظارها
صدای کیست چنین دلپذیر میآید؟
کدام چشمه به این گرمسیر میآید؟