کجاست جای تو در جملۀ زمان که هنوز...
که پیشازاین؟ که هماکنون؟ که بعدازآن؟ که هنوز؟
با ظلم بجنگ، حرف مظلوم این است
راهی که حسین کرده معلوم این است
او آفتاب روشن و صادق بود
گِردش پر از ستارۀ عاشق بود
در این سحر که سحرهای دیگری دارد
دل من از تو خبرهای دیگری دارد
بر روی نیزه ماه درخشان برای چه؟
افتاده کنج صومعه قرآن برای چه؟
بیا به خانه که امّید با تو برگردد
هزار مرتبه خورشید با تو برگردد
تا به کی از سخن عشق گریزان باشم؟
از تو ننویسم و هربار پشیمان باشم؟