شب در دل خویش جستجویی کردیم
در اشک دوباره شستشویی کردیم
ما شیعۀ توایم دل شادمان بده
ویران شدیم، خانۀ آبادمان بده
آن مرغ که پر زند به بام و در دوست
خواهد که دهد سر به دم خنجر دوست
ای ناب‌ترین معانی واژۀ خوب
ای جوشش خون گرمتان شهر آشوب
بیا ای دل از اینجا پر بگیریم
ره کاشانۀ دیگر بگیریم
بیا به خانۀ آلاله‌ها سری بزنیم
ز داغ با دل خود حرف دیگری بزنیم
صبح بیتو رنگ بعد از ظهر یک آدینه دارد
بیتو حتّی مهربانی حالتی از کینه دارد
قندیل و شمعدان و چراغان
آیینه و بلور و کبوتر
مرا به ابر، به باران، به آفتاب ببخش
مرا به ماهی لرزان کنار آب ببخش
کوه آهسته گام برمی‌داشت
پیکر آفتاب بر دوشش
باز باران است، باران حسین‌بن‌علی
عاشقان، جان شما، جان حسین‌بن‌علی
جاده مانده‌ست و من و اين سر باقى مانده
رمقی نيست در اين پيکر باقى مانده
چشمه‌های خروشان تو را می‌شناسند
موج‌های پریشان تو را می‌شناسند
