ای کاش که در بند نگاهش باشیم
دل‌سوختۀ آتش آهش باشیم
خوشا آنان که چرخیدند در خون
خدا را ناگهان دیدند در خون
ما گرم نماز با دلی آسوده
او خفته به خاکِ جبهه خون‌آلوده
آدم در این کرانه دلش جای دیگری‌ست
این خاک، کربلای معلای دیگری‌ست
کنج اتاقم از تب و تاب دعا پر است
دستانم از «کذالک» از «ربنا» پر است
به‌نام او که دل را چاره‌ساز است
به تسبیحش زمین، مُهر نماز است
