ما منتظران همیشه مشغول دعا
هستیم شبانه‌روز در ذکر و ثنا
ای کاش فراغتی فراهم می‌شد
از وسعت دردهای تو کم می‌شد
در وسعت شب سپیده‌ای آه کشید
خورشید به خون تپیده‌ای آه کشید
وانهاده‌ست به میدان بدنش را این بار
همره خویش نبرده‌ست تنش را این بار
صبحی گره از زمانه وا خواهد شد
راز شب تار، برملا خواهد شد
این‌گونه که با عشق رفاقت دارد
هر لحظه لیاقت شهادت دارد
