نسل حماسه، وارثان کربلا هستیم
نسلی که میگویند پایان یافت، ما هستیم
سبز همچون سرو حتی در زمستان ایستادم
کوهم و محکم میان باد و طوفان ایستادم
دوباره زلف تو افتاد دست شانۀ من
طنین نام تو شد شعر عاشقانۀ من
شهید کن... که شهادت حیات مردان است
ولی برای شما مرگ، خط پایان است
تو کیستی که ز دستت بهار میریزد
بهار در قدمت برگ و بار میریزد
مشتاق و دلسپرده و ناآرام
زین کرد سوی حادثه مَرکب را
کی صبر چشمان صبورت سر میآید؟
کی از پس لبخندت این غم برمیآید؟