ای نگاهت امتدادِ سورۀ یاسین شده
با حضورت ماه بهمن، صبح فروردین شده
هان این نفس شمرده را قطع کنید
آری سر دلسپرده را قطع کنید
غریبه! آی جانم را ندیدی؟
مه هفت آسمانم را ندیدی؟
خواهرش بر سینه و بر سر زنان
رفت تا گیرد برادر را عنان
آنجا كه حرف توست دگر حرف من كجاست؟
در وصل جای صحبت از خویشتن كجاست؟
تفسیر او به دست قلم نامیسّر است
در شأن او غزل ننویسیم بهتر است
اگر خدا به زمین مدینه جان میداد
و یا به آن در و دیوارها دهان میداد
این چه خروشیست؟ این چه معمّاست؟
در صدف دل، محشر عظماست
برگرد ای توسل شبزندهدارها
پایان بده به گریۀ چشمانتظارها