همین که بهتری الحمدلله
جدا از بستری، الحمدلله
آن را که ز دردِ دینش افسونی هست
در یاد حسین، داغ مدفونی هست
تو همچون غنچههای چیده بودی
که در پرپر شدن خندیده بودی
منظومهٔ دهر، نامرتب شده بود
هم روز رسیده بود هم شب شده بود
خانههای آن کسانی میخورد در، بیشتر
که به سائل میدهند از هرچه بهتر بیشتر
همّت ای جان که دل از بند هوا بگشاییم
بال و پر سوی سعادت چو هما بگشاییم