ای نگاهت امتدادِ سورۀ یاسین شده
با حضورت ماه بهمن، صبح فروردین شده
تابید بر زمین
نوری از آسمان
غریبه! آی جانم را ندیدی؟
مه هفت آسمانم را ندیدی؟
دست من یک لحظه هم از مرقدت کوتاه نیست
هرکسی راهش بیفتد سمت تو گمراه نیست
این چه خروشیست؟ این چه معمّاست؟
در صدف دل، محشر عظماست