از خودم میپرسم آیا میشود او را ببینم؟
آن غریب آشنا را میشود آیا ببینم؟
تکبیر میگفتند سرتاسر، ذَرّات عالم همزبان با تو
گویا زمین را بال و پر دادی، نزدیکتر شد آسمان با تو
گردۀ مستضعفین شد نردبان عدهای
تنگناهای زمین شد آسمان عدهای
خوشا آنان که چرخیدند در خون
خدا را ناگهان دیدند در خون
«بشنو از نی چون حکایت میکند»
شیعه را در خون روایت میکند
به تپش آمده با یاد تو از نو کلماتم
باز نام تو شده باعث تجدید حیاتم
بهنام او که دل را چارهساز است
به تسبیحش زمین، مُهر نماز است