غریبِ در وطن، میسوخت آن شب
درون خویشتن، میسوخت آن شب
بیحرمتی به ساحت خوبان قشنگ نیست
باور کنید پاسخ آیینه سنگ نیست
خواهرش بر سینه و بر سر زنان
رفت تا گیرد برادر را عنان
ای آنکه غمت وقف دلِ یاران شد
بر سینه نشست و از وفاداران شد
در آتشی از آب و عطش سوخت تنت را
در دشت رها کرد تن بیکفنت را