ای کاش که در بند نگاهش باشیم
دل‌سوختۀ آتش آهش باشیم
سجادۀ سبز من چمنزاران است
اشکم به زلالی همین باران است
چقدر این روزهای سرد سخت است
و پیدا کردن همدرد سخت است
سپیداران نشانی سرخ دارند
همیشه آرمانی سرخ دارند
ما گرم نماز با دلی آسوده
او خفته به خاکِ جبهه خون‌آلوده
آورده است بوی تو را کاروان به شام
پیچیده عطر واعطشای تو در مشام
